Evrenin Nur Gül'üne
Kalpten gelen bir sesle, evrenin nur Gül’üne,
Sarayları yıkarak yetim doğdu Muhammed! Salat selam getiren gül ile bülbülüne, Miraçta müjde olup namaz dedi Muhammed! Sidretül Münteha’da o çok kutlu erişim, Şimdi Gül’ün yolunda çok daha kolay işim! Amine’nin evinde kutlu doğum rûyası, Bir haberci bekleyen alemlerin hûlyası, Nur ile aydınlandı cahilin heyûlası “Bismillah” deyip fethe adım attı Muhammed! Bütün alem duyuyor gönüllerde haberdar. Kimse sevemez seni yoktan vareden kadar Külün alev olduğu Mekke dermandır derde, Nur yüzüne kapanmış bir bulut perde perde. Amcasına sarılmış alemi ilk seferde, Bahira’nın gözünde son peygamber Muhammed! Bereketle geçiyor geçtiği her şehirden Sanki Kevser akıyor su içtiği nehirden. Nurdan bir anafora şahit kılındı gece. Cebrail’in dilinde o muhteşem ilk hece, Oku ey Muhammedim! Alem dinler sadece. Hatice’nin evinde peygamberdi Muhammed! Yeni bir başlangıçtı azığındı bu çilen Alemlere bir yükken sana yoldaş biçilen! Cebel-i nur dağında gönüllere nur doldu. İslam’ın bayrağıyla Ebu Cehiller soldu, Hubel, İsaf, Lat; cümle put inancı kayboldu, Allah dedi kükredi Hamza ile Muhammed! Bin dört yüz yıl mesafe hayatıma ıraktın, Seccademin üstüne gül kokunu bıraktın. Kûr’an iklimi dağıt Yesrib, Şam ve Mısır’a, Sen en güzel kılavuz, ışıksın her asıra, Allah diyen yiğitler onlarda şimdi sıra Sahabenin önderi baş kumandan Muhammed. Seninle yazılmıştı alın yazısı, kader Uhud, Hendek, Bedir’i bu yürekler fetheder Ateşten gömlek giymiş peygamberdendi soyu! Merhamet yüreğinde sevgi doluydu huyu. Ne uzundu ne kısa tam kararında boyu, Özel yaratılmıştı nur sîmâlı Muhammed! Azrail suretinde duyacağım son seste, La ilahe illAllah İnşAllah son nefeste! |
Hem serbest hem de hece şiirinde
okuduğum kalem ustaydı... dedim kendi kendime.
Ve Rabb'ın rahmetini umarak, ısrarla da ümidimi kesmeyerek, salavat getirdim Resulüne...
Tebrik ve saygımla.