Giden Ömür
Kasvetli bu gün hava, suskun
Soğuk ve karanlık, dipsiz bir kuyu gibi Hayat eksik, ömür vurgun Her dert bir avuç çalıyor ömürden Birikiyor acılar Göle düşen bir damla ızdırab Umman oluyor, hiç azalmadan Kan ağlıyor gözlerim Hiç susmuyor Döşümde saklı bir kınalı kuzu Silse de gözlerimdeki yaşı Silemez ciğerimden acıyı Toprak uzak olsun bana Sevgim yüceltsin Bu kahpe dünyanın beterliğini Dermanlar, çaresiz zamana mahkûmluğu silse Beyazı sevmiyorum Kefeni hatırlatıyor diye Sisli olsa da dünya, bir ışık huzmesi varsa da Bana çok uzak… İç çekişlerim içeriden, derinlerden Kuytularda dert yanışlarım Öyle güç ki kederi atmak Zifir soğuğundan kurtulmak Birde zindansa hayat Sabır etmekten başka ne gelir elden Yaşanmışlıkları unutarak Bu usulca geçen zamana meydan okumak… s.ç |