İmgeleriyle/çağrışmlarıyla site ortalamasının üzerinde bir şiir.
Takıldığım bazı yerler oldu; akıcılık, tekrarlar ve fazlalık anlamında.
*
1.bölüm:
Bütün su zambakları ölebilirmiş bir gün sen bana inanmadın
Eski Sami Yen’in orada bir gece (söylediydim) çok sarhoştuk
Bu sokak dedim ya böyle şey olur mu biz ne yapıyoruz?
Bir kedi geçti kediye baktık seni öpmeyi düşündüm (ve…)
---
Burada, 2.dizedeki (söylediydim) eylemi(fiil) belki çıkarılabilir. Çünkü altta (dedim) var. Ya da 'söyledimdi' biçimi yeğlenebilir.

4.dize'nin sonundaki (ve) bağlacının işlevini algılayamadım. Bence, aşağı bölüme de katkısı yok. Fazlalık. İlla kullanılacaksa, belki araya gelebilir: "Bir kedi geçti kediye kediye baktık ve seni öpmeyi düşündüm"
* *

2.bölüm:
Çok gerçek bu dünya annem onun için öldü sen anlamazsın
Bir gün bembeyaz geldi bir gün öptüm bir gün papatya çiçeği
Sen dedim buradan gidersen bana ne olur hiç düşündün mü?
Su koydum başucuna. Eğildim. Serçe kanadı. Çırılçıplak ses.
---
Şiirin en güzel iki bölümünden biri bence. Diğeri de 4.bölüm.
Sadece dize sonundaki soru imi ile noktaya gerek yok. Görsel bir yorgunluk. Zaten aralarda virgül de kullanılmamış. İyi ki.
**
3.bölüm:
Acı çığlık olunca sahibinden önce gelir( sen ne diyorsun!)
Gece evde beklerken biz hastanelerden kapı önlerinden
Ben sana (sarıldıydım) kollarım gece sarmaşığı ıslak mendiller
Soğuk betondan sıcacık Şubat’lar kaldırdılardı hiç unutmam.
---
İlk dizenin sonundaki (sen ne diyorsun)a takıldım. Gündelik Dil'den kalıp bir söz! Yıpratılmış, çok aşınmış. Şiirselliği var mı,
şiire bir katkısı... Bence yok. Olmasa daha iyi.Ya da daha yaratıcı bir şey. Kalacaksa da ünlem imi çıksın, derim. Tıpkı 4.dizedeki nokta imi gibi.
3.dizedeki (sarıldıydım) eylemi (fiil) de belki 'sarıldımdı' biçimine dönüşebilir.
* * *

4.bölüm:
Bütün su zambakları ölebilir sen buna hiç inanmadın
Ateş çemberinde akrepler ölür kötü yılan ( soylarından)
Ve Şili’de kara boyunlu kuğular en nihayetinde
Herkes ölürken çok sevdiği bir şeyi öldürür (tabii ki.)
---
2.dizenin sonundaki 'kötü yılan soylarından' > üstteki (inanmadın) ve (soylarından)
Üst üste gelen 'dın-dan' sesleri kulağa hoş gelmiyor. Belki burası için daha farklı bir kurgu:
"Ateş çemberinde akrepler ölür kötü yılan soyu" biçimi bir şey.
3.dizenin sonundaki (en nihayetinde) de gündelik dilden, başka bir kalıp söz. Şiirselliği yok, dizeye katkısı da. Bence çıkmalı. > "Ve Şili'de kara boyunlu kuğular"
4. dizenin sonundaki (tabii ki) nin işlevi yok. Tıpkı ilk bölümdeki (ve) bağlacı gibi. Çıkmalı. Dizeye yük, bence. Yama.
***

5.bölüm:

Ah ne kadar sarhoştuk ben şiir yazarım diye belki
Senin uyuduğun koltuğun ucunda bir güvercin gibi
Biraya kalem bandırıp sarı post-itlere saçma sapan
Bütün anneler ölür diye yazıp bırakmıştım o gece.
---
Bence, şiirin en sıkıntılı bölümü (daha zayıf) burası. 2. ve 4.dize iyi ama diğerleri aynı güçte değil.
Tamam, şair tayfası -genelde- bohem ve içkiye düşkün ama bunu niye sürekli şiirlerine taşımak isterler. Hiç anlayamam.
"Ah ne kadar sarhoştuk" > Bu sarhoşluk hali, zaten girişte söylenmişti. Tekrar etmek, niye? (Şiir yazmak için..?)

"Biraya kalem bandırıp sarı post-itlere saçma sapan"

Biranın sarı-kahverengi rengi ile sarı yapıştırmalı kâğıtlar çağrışımı, bana fazla 'postmodern' geldi, bağışlasın Şair.
Belki şöyle bir şey/öneri:

" Uyuduğun koltuğun ucunda bir güvercin bakışı
Isıtır gibi üşümüş güncemi
Bütün anneler ölür diye yazmıştım o gece"

benzeri bir kurgu.

Bir de ilk dizededeki (....şiir yazarım belki) ile son dizedeki (..ölür diye yazmak)
Peş peşe gelen 'yazmak' tekrarları da şiiri zayıflatıyor. Dediğim gibi, ilk dize son derece sıradan ve özellikle de final için uygun değil hiç.
****
Sevgili Şair,

Şiir altlarına düşülen notların, -genelde- yüzeysel ve üstünkörü değerlendirmeler olduğu herkesin malumu.
(Şahane, Süper, Muazzam, Leziz (sanki Adana Kebap!), Yüreğine sağlık, vs)

Ya da tam tersi, aykırı bir değerlendirme: "Biri bana bu şiiri açıklarsa, çok sevineceğim" türünden.
Ülkede yüz elli civarında şiir/edebiyat dergisi yayımlanmakta. Sitedeki binlerce arkadaşın yüzde kaçı, bu dergilerden birkaçını izliyor (sürdürümcü olarak)? Dergi olmayınca hayatınızda, doğal olarak Modern Şiirin de uzağına düşüyorsunuz.

Zaman zaman yaptığım eleştirel yorumlara -ne gariptir ki- şiirin sahibinden hiçbir tepki (ne teşekkür ne karşı görüş) gelmezken, başka üyelerden ses geliyor. Emeğe bir teşekkür.
Hal böyle olunca da, çoğu kez kendi kendime sormadan edemiyorum: Niye bu boşuna gayret?

Yine de çıtayı aşmış şiirlere rastlayınca, yazmadan edemiyorum.
Şiirin uçsuz bucaksız öznelliğinde; yazdıklarım elbette "bence"lerdir. Hem şiirin sahibine hem okurlara bir "pencere" açmak çabası. Belki minik bir "şiir işliği" denemesi. Şiirin sonsuz yolculuğuna küçük patikalar açmak.

*

Çok gerçek bu dünya annem onun için öldü sen anlamazsın*

"Çok çiğ çağ" demişti ya Necatigil belki de kırk yıl önceden;

'Çok gerçek bu dünya'da
Şiire tutunmaktan
Başka umarı var mı şairin

"Bütün anneler ölünce..."

Şiir sarar mı bizi