12
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
1497
Okunma
Ben kar kokulu bir güne uyanmıştım oysa
Gidişine anlam vermeye çalışırken şimdi
Kar sıvıyor bir el sol yanıma
Sahi ayrılıklar da dahil miydi aşka?
Tutmalıydım elini diyorum, kendime
Hatta zincire vurmalıydım ayaklarını
Gözlerini gözlerimle işgal etmeli
Tüm kalelerini zaptetmeliydim
Ve burcuna dikmeliydim bayrağımı
Ki bilsin herkes ’’ benimsin’’.
Diyemedim…affet!
O iki kelimeyi hapsettim dudağıma
Belki , parmak uçların dokunsa
Eline düşerdi sevda, tutar öperdin
Tutar baş tacı ederdin de
Bulutlara değerdi hep saçımız
Yağmur bile ıslatmazdı gözlerimizi
Yağmur bile utanırdı ağlatmaya, ağlamaya
Ama…
Gidişine şiirler yazıyorum şu anda
Gelişini umarak
Söz veriyorum çaresizce kendime ve sana
Dualarımın arasına bencil arzular serpiyorum
Fazla da açığa çıkmasın diyerek –hala-
Hala utanıyorum arsız sevişlerimden
Söyletme beni sevgili
Dönersen
Bir daha gidemezsin!
5.0
100% (16)