SABÂH DUÂSI
I. NÛR
Geceden fecre doğru uzanır telâş ile Uhrevî bir âhenkle dolar rûhumuza, nûr Karanlık perdelerken gözlerini sabâhın Alaca karanlıkta binbir duâ okunur Sabâhın mûsikîsi dolaşır sokaklarda Tatlı bir rüzgâr eser, özde huzûr bulunur İlk ışıkla süzülür aydınlık, pencereme Şavkı vurur güneşin, gölgelere dokunur Seher yeli âheste, âheste seher yeli Zamanın sûretine değince mest olunur Geceden fecre doğru uzanır telâş ile Uhrevî bir âhenkle dolar rûhumuza, nûr II. ÇINSABÂH Gecede saklanırken her türlü vebâl, günâh Arınır kirlerinden ardına doğan sabâh Her başlangıçta rahmet, bitişte merhâmet var Yeni bir gün başlarken ellerimize doğar Tüm börtü böcek, kuşlar... Kısacası mahlûkât Bu anda gerçek; çünkü sonsuzda gizli hilkât Aydınlık kusru serer ortaya, âşikâre Saklamakla yok olmaz, yoktur buna bir çâre Karanlık kusru örter, gözlere perde çeker Bir nevî körlük gibi insanı derde çeker Gecede saklanırken her türlü vebâl, günâh Arınır kirlerinden ardına doğan sabâh III. DUÂ Bir huşû kaplar rûhu, sanki sıyrılır ben’den Uzanırken semâya duâya kalkan eller Durmadan hafiflerken belki uçar bedenden Bambaşka bir şekilde zamana sarkan eller Avuçlarına sinsin, sinsin avuçlarına Duâların izleri; ins’in avuçlarına İnsin avuçlarına duâların izleri Günahkâr gecelerin çürüyecek dizleri Sonsuz huzûr bulayım binbir renkli desenden Sabâh vakti öleyim, rahmete bakan eller Sabâhın kuytusunda haber alayım senden Uzanırken semâya duâya kalkan eller *** Bu şiirim edebice.com şiir edebiyat kültür ve sanat sitesinde düzenlenen "sabah" konulu şiir yarışmasında 1.lik ödülünü almaya hak kazanmıştır. |