ERİYORKarla kaplı dağdan yükselen ışık gibi Daha evvel böylesine alışık gibi *Her bir şarkıda güzel çirkin kem eriyor Yazdığım şiirler belki,belki bin oldu Şiir yüreğimde satır satır kin oldu *Ağladıkça ağladıkça öfkem eriyor. Sesime bir ses beklediğim sıralarda Şiirlere sakladığım hatıralarda *Kıvılcımsız yaktığım onca mum eriyor Her gün ruhumu sarmalayan şehir gibi Damarlarımı sorgulayan zehir gibi *Kum saatlerinde an gibi kum eriyor Kurduğum hayaller bak bir bir serap oldu Güller hep kurudu bahçeler harap oldu *Şimdi gözümün önünde uykum eriyor Gözümü astığım kahrolası yollarda Özümü bıraktığım o acı yıllarda *Yüreğimde can penceremde cam eriyor Gökyüzünde çırpınan kimsesiz ay gibi Sultan gibi han gibi kervansaray gibi *Masallarımda yine Bağdat Şam eriyor Yalnızlıklar ruhumun içinde sır oldu An bile geçmedi sanki bin asır oldu *Oysa yatsı ezanında akşam eriyor Muhammed Mehmet Gül |
her şiiriniz ayrı ayrı güzel...
insan dalıp kalıyor mısraların arasında...
ve okuyucunun şiirle eriyip bir olması bu olsa gerek..
bu denli güzel ve ustaca yazan kaleminize teşekkürler..
tebrikler hocam...geçte olsa gününüz kutlu olsun....