Gökkuşağı yağmura aşıktır,

Gölgelerin bedeni, bir avuç güneşe...






Kimse bilmez kardan bir topun kalbini,
Bir çözülmez sevda onunki belki de!
Mecalsiz gün, gelecek yıla bile ayrılmaya korkar,
Geriye dönse,şafağı savunacak yanı yoktur aslında.






Ben onları çok iyi anlıyorum. Çünkü;

Kalbim, avcuna aşıktı o yıllarda.






Günahlar tohum atmaya korkmuyor artık,
Kurşun yemiş bir asker gibi nöbettedir af!
Yosun olmuş iki kirpiğimden gelen,
Selamımı aldın mı bilmem?






Kırık iki hüzün tokalaşır, ayrılığın ardından,
İstifini hiç bozmadan, gelecek vedaya kadar.
Kirli bir sadakattir artık, güvenin musallat taşında,
İsmin dilimden indi, taa’ ayak uçlarıma kadar.




Gözlerini semaya ektim ben,

İsmi olmayan kuş sürülerine sırlandım!





Bir şölenle uğurladım ayrılıkları,
Her gece saatimi, sana beş kalaya ayarladım.
Nicedir duvarlara konuşuyor dilim
Ben ondan habersizim, en az senin kadar.
Arada kulak versem, korkarım, içim yanar,




Deli bir rüzgar benimki, duvarları yıkıp kıran!




Tutuşsa gönlümüz öbür dünyalara varmadan,
Sakınırım yine sitemlerimi vermem,elletmem!
Kokusu sinmiş üzerime,biri sönmeden diğeri yakılan tütünün,
Bir dumanlanmış sancılı dem, kahvemle ki; sorma!




Tövbe zincirlerinle savur hadi beni,

Ona bakma, ölgün yarama,dinleme vebalimi.




Vicdanın eli titrer sonumuzu yazmaya,
Veda volta atar, selamız verilene kadar.
Öncesi sonrası yok bu işin,
Hava açtı kapattı, o geçen yıldı değiştik yok! Unutma!




’Gökkuşağı geçen yılda yağmura aşıktı’

Şişşştt, Sus! Duyuyorum sesini, dinle bak;


O damlayan...

İ
n
k
a
r!

//Bu sesle hipnoz edildim sanki//








Şiir, Yorum: ŞİRİN KELEBEK (Funda Mavi)