Fırtınalar erken ölür
Gömülmeyen ruhlarıyla
Onların zebanileri, aç kargaları doyuran kutsal bir prangadır

Sarp bakışların ihaneti yaralanır
Kan yerine denizin tuzu akar eteklerine

Kusursuz imgelerin toplandığı çalgılar sesinde
Bir kız dinler benliğinin tırtıklı sesini
İndirir tepsisindeki gaz lambasını
Bakışlarını yoldurur zalim bir taşın oyuğuna

Ayaklarına örülen hayatların gömüldüğü çukurları dinler sonra
Tiz sesleri yükselir ölü bedenlerin
Ter hapsolmuştur bir komada, ölüm alnının terini siler yırtılan patiskayla
Altın dişlerinin arasına sıkışan, mentollü bir düş kokusu yayıldığı vakit,
Tüm Çingeneler rahibenin öyküsünü dinlemeye koyulur
Ki o rahibe tangasını bir totem ağacına bağlarken,
Kahkahaları, inilti boylarını kısaltır
Sahte olmayan dudaklarını yalar boğulmadan salyasında

Kaçalım korkuların girdabından, yanmadan esen ılık yel
Karpuz kabuklarının inek diline değmeden önceki buruğudur
Bizdeki dem almış tüm çaylar

Sinsi gözler şimdi bedava satılırken düş tezgâhlarında
Kör alıcılar üşüyor sobanın kestiği sıcaklığın yanında
Kısalmış tırnakların bakire hallerini, çöllerin gizemine bulayarak
Her kum tanesini alabildiğince kulak kepçene doldurarak,
Kaçalım yıkılmaya yüz tutmuş derilerin koynundan

Bir bahara çalkalandı tepenin kırıntısı
Tapir boyları uzadı çirkin suratlarına aldırmadı
Zaman durdu çingenenin kursağında
Atlar koşuya başladı ve zeminler yarıldı
Girdi cehennem zebanileri boyunlarına astıkları koca emziklerle hayatın asma bahçesine
Ve o emzikleri taktılar, saçları dökülen her kafanın birine

Öldü gümüş renkli sesler
Gömüldüler gecenin kanatsız eteğine