...


çocukluğumu özledim
hangi duraktan ve hangi otobüsle gidilir ki?
bilmem beni tanır mı
yoksa yabancı gibi mi davranır
saçlarında hala kelebek tokaları var mıdır
... ben hiç unutmadım
ama o beni hatırlamaz bile
çok istedim bugün yedi yaşımdaki halimi
hiç olmayan oyuncak bebeğimin dudağına ruj sürmeyi
çünkü benim annem kullanmıyordu
şimdi artık bir makyaj çantam var
ve renkli kalemlerim
öyle istedim ki gözlerimde yaş
bir türlü kendimi sevmeyi öğrenemedim
başkalarını sevmekten vakit kalmadı
şimdi kendime sarılmak istiyorum sımsıkı
ne kadar çocuktum onu da bilmiyorum
sanırım babam ölene kadar...

...




güneşe dargın ölecek küçük kız
kristal merdivenle indiği kuyusunda
cam basamaklarda eğreti seksek
bulaşmadan çikolatanın izi çocuk dudağına






ölü kelebekler zamanı
bir martının kanadına takılacak gözleri
belki yönsüz bir bulut düşürecek yorgun bir akşam üzeri
bir iki damla çisenti
anlayacak yalnız gözyaşında olmuyor
tuzun hüzünle ahengi







küçük voltalarla kaç adımdır
hayâl bahçeleri
parmak uçlarında yürümek nasıldır
ayağında beyaz pabetleri
yastık altı rüyalarında bile yoktur
ş e k e r p e m b e s i tülden elbisesi




hiç olmayacak rüzgarla özgürce öpüşmüşlüğü
uzayan saçlarına mühürlenirken iki örgü
ve benzinde solarken günler




taş duvarlarda büyütürken annesinin kaderini
babasını bekleyecek parmaklıklar ardında
her görüş günü
güneşe dargın ölecek küçük kız
unutulursa ismi...




de_soulmate