Gece Şiirleri 5/ Karda 'Yokluğun Ölüme Beş Kala'Şiirin hikayesini görmek için tıklayın "En iyi insan, beni yokluğuyla ödüllendiren insandır"
Charles Bukowski.. tanrılar ağlıyordu gökyüzünde melekler kar indirirken yeryüzüne bu kış çok soğuk geçecek besbelli ayaz gecede ısınmak için hayaller de yetmiyor ki.. içim tıka basa sen bir parmak atsam kusar mıyım diye düşündüm bir an! caddenin loş ışıkları sahipsiz köpek havlamaları içimi ısıtan papatya çayının yanında mucize kadın Edit Piaf’ın büyülü sesi fransız kalamıyorsun dil bilmesen de.. sonsuz hayallerin girdabında savrulurken işkenceli solukların eşliğinde ıpıslak kalıyorum gece altına kaçırmış şarkı bittince.. ve kalem; coğrafyamı kaplamak için nazlı nazlı düşen kar taneleri apak kağıt parçası sanki karalamam için henüz üşümemiş ellerimin darbesini beklemekte.. karaladıkça aklanacağım hissi karın kentimi birazdan aklayacağı gibi.. izmarit dolusu küllükler izlemek için seçtiğim filmler ama vazgeçtim şiir doğurmalıydım geceye avaz avaz çığlık çığlığa karın dansında adını koymalıydım ’yokluğun ölüme beş kala’ kanımla not düşmeliydim sonuna; -acını bıraktığın yerin sahibi sensin sevin! tıpkı eriyen kar gibiyim.. |
melekler kar indirirken yeryüzüne
bu kış çok soğuk geçecek besbelli
ayaz gecede
ısınmak için hayaller de yetmiyor ki..
içim tıka basa sen
bir parmak atsam kusar mıyım diye düşündüm bir an!
caddenin loş ışıkları
sahipsiz köpek havlamaları
içimi ısıtan papatya çayının yanında
mucize kadın Edit Piaf’ın büyülü sesi
fransız kalamıyorsun dil bilmesen de..
sonsuz hayallerin girdabında savrulurken
işkenceli solukların eşliğinde
ıpıslak kalıyorum
gece altına kaçırmış
şarkı bittince..
harika çok güzeldi.
içimi ısıtan papatya çayının yanında
mucize kadın Edit Piaf’ın büyülü sesi
Bunu mutlaka deneyeceğim :)