Bende Saklı KokunSenden ayrılamıyorum yalnızlığınla baş başa bıraktığından beri Dokunamıyorum kimseye Yaklaşamıyorum... Üzerim de kalan kokun içimden kopuyor sanki ciğerim parça parça dökülüyorum , duy sesimi... Seni unutturmak için gelen tenler Nefretimi kazanıp kaçıyor birer birer Öyle işte anlamını yitirmişler Sahip çıkamadığın düşler... Kokun tenimden tenlerine Geçmesin diye yalnızım... gerçi melankolik duygularım içimden koparamadığım sen de varsın Ne bileyim işte ben unutamıyorum Sen unutulduğunu sanıyorsun Ben soluk almak için güneşten kaçıyorum saçım sakalıma karışmış öyle bir köşeye atılmış anlamını yitirmiş bir halde halimi sormaktan korkan iki yüzlülerle sırtımda senin terki diyar paslı gülüşünle sensizlikle sevginle sözlerinle bir su gibi kabına sığmayan hallerine hayallerine yenik bir hiç gibi köşeme çekiliyorum yorgunum sen yoksun ama bende saklı kokun... Yunus Özkan |
öyle bir köşeye atılmış
anlamını yitirmiş bir halde
halimi sormaktan korkan iki yüzlülerle
sırtımda senin terki diyar paslı gülüşünle
sensizlikle
sevginle
sözlerinle
bir su gibi kabına sığmayan hallerine
hayallerine yenik
bir hiç gibi köşeme çekiliyorum
yorgunum
sen yoksun
ama bende saklı kokun...
gönlüne kalemie sağlık