Harf Sızısı
Hani yalnızlığın değdiği yerde…
İçimde kar soğuğu Sessiz bir kalabalığın türküsü gibi Gamzeli gecesinin solgun suskusu Kal bende derken Kalben de korkusu… Evcil hıçkırığa tutulmuş sokakları gösterdim içimdeki çocuğa küstüğümü çepersiz güncelere Gövdeme yük saydığım ayrılıkları Baba kokusu olmayan evde Kuyuya benzeyen suskunluğumu Ve yaralı bir serçenin dudaklarıyla öptüğümü gidişlerini… İçimde kar soğuğu Hani o sustuğum yerde… Dönüp dönüp gidiyorum yüzüme İncelikle bakıyorum boşluklarıma Irgalıyor uzağım yakınımı İnciniyorum ha bire donmuş öfkemle… İçimde kar soğuğu Gamzem de Gam zede sözcüklerle… Dağılıyorken sözcükler çekip gittikçe Yakınlığımın dilinden ıslık çalıyorum Öyle sessiz çırpınıyor ki dönüşler Çözemediğim bu incelikten… İçimde kar soğuğu Gül/esen gözyaşları büyüyen avuçlarımda.. Kıymık kıymık yürek yerim Tenhalığında siliniyorken zamanın Rüzgârın ağzından içiyorum iç çekişlerimin kekre sessizliğini Ağzımda pas tutan mavalların sükûnetini seviyorken yüreğim Sulara gömülürken kızaran tenimin soğukluğu Beyaz bir sesle dilimin tufanından itiyorum Boşluğun doruklarına ayinlerimi Alnımda mayalanırken başak tenli hüzünler …. İçimde kar soğuğu Dışımda yükselen sıcak bir çığlığın buz tutan kederli ve gecikmiş gölgesi İçimde kutsal bir sesin beyaz güncei K/aralayıp okşuyor gülüşümü Kartopu boğazımı düğümledikçe Eriyorum ısırdıkça içimi… İçimde bir dünya imge Kırgın İncinmiş Gücenik bu beyhude zamana İçimde harf sızısı Medet umuyor iç sesinden lügatin Kırağı yiyor akıl yerim aniden… Hani iplik iplik gözyaşının hayalle kesiştiği yerde C/an üzre… |
bir eser okudum değerli kaleminiz kutlar saygılar sunarım..