ADSIZ ŞİİRSen bozkırın esmer yağızı ben dağların asi kara kızı ikimiz de yosun kokusundan ırak ayrı rüzgârların yorgun savaşçısı... Sen yollara vuruyordun kendini ben uçurum kıyısında solmuş çiçek... bir türlü kesişemeyen yönlere savruluyorduk... küllerimizi ezerek... Senin dilinde yanık bir barak benimse anlamadan söylediğim sızılı ağıt... aynı dilin farklı lehçeleri gibiydik aynı şafakta kuşanıyorduk mavzerimizi... her gün biraz daha azalarak... |
şiirlerin daim olsun :)
sana öyle hasretim ki bilemezsn tarif edemedim edemiyorum
faili meçhul şarkımsın kimseye söylemedim söyleyemiyorum
aşkı yanlızlıkla çayıyla demledim içiyorum şekersiz tadıyla
çünkü elinin değmediği her bardaktan şekersiz tat alıyorum