SANCILI ŞİİROysa… Yağmur sonrası toprağım gibi kokardın Nefesinin değdiği tenimde… İçime çekerek azalttım seni Çekilerek Çekinerek Can çekişerek hâlâ Bir bilsen Dilimin damağıma yapıştığı kuraklıkta Kana kana içtiğim suyum olurdun Öylesine berrak Öylesine renksiz Ölesiye kanarak hâlâ... Oysa... Yürek ötesi operasyonlarda y/adıma düşerdi hasret… vuslatsa varılması düş ütopyaydı bilirdim… yine de arsız bir umut yine de asi bir mavi sarardı göğümü ak bir bulut… ki yaralı ak güvercin çırpınır göğsümde hâlâ… Oysa… Hırçın dalgalarımı çarptığım limanımdın Her fırtınada kaçıp kıyına sığındığım Her poyraz karana vururdu beni Ellerimden düşürdüğüm gece karası gözlerinin izleri kabuksuz yaradır hâlâ... Oysa... kimliklerimizin zıtlığına rağmen sığınmacısı olurdum yüreğinin... örselenmiş düştü benimki ömrünün vatandaşlığından hüviyet dileyen... beni böyle kavuran beni böyle savuran beni böyle kanatan yüreğimdeki alaz yanıyor hâlâ... ......... ...... ... Şimdi; sınırı çizilmemiş gökyüzü vatanım... |
Selam ve segilerimle.