birkaç gölge kıpırdadı iki büklüm, oluk gibi yağan yağmurun altında sırtlarında gizledikleri mutluluk pelerinleri yoktu.
Suratlarından akan sular boyunlarından damlarken gıcırdıyordu nefesleri karalar giyinmiş yorgun atların solukları gibi yağmurdan korunmak için başlarını öne eğmişler
Çevrelerini kuşatıp ısıtan cam kutuda yanan mumun kör ışığı, annelerinin fırında pişirdiği sıcacık ekmek kokusu yâda üstlerine örülmüş bir hırka pencerenin kenarında rüzgârın ıslığını duysalar...
Titremeyle gelen ayak sesleri arkalarında bir iz bırakmıyordu. İsim mi? Bu hayattan göçüp gittiklerinde bir avuç toprak olup kaybolmak..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Onlar… şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Onlar… şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Sokak çocukları toplumumuzun kanayan yarası maalesef. Sorumsuz anne ve babalar bu çocukları peydahlamadan önce düşünmedilermi acaba diyesi geliyor insanın. Duyarlı yüreğinizi kutlarım efendim.
duvar diplerinde saçak altlarında nöbet tutan
elleri buz kesmiş küçük süvarilerdi onlar.
Tutunacak
İstanbul’un erguvan renkleri yoktu ceplerinde...
duyarlı yüreğin var olsun önemli bir duruş sergilemiş şiir dost kutlar sevgiler sunarım...