N E F E Sazalmıyor karanlıklar elimden gelen bu deme! karanlık dediğin, birazcık ateşe bakar ki /gözünde küçülttüğünü büyütmekle yanmaya başlar bilmelisin büyüttüğün de aslında küçüktür! görmediklerin gördüklerinden fazladır belki de! hayâlden bir ayna ver eline kalbindeki cehennemi göstermesin içindeki geceden çık önce dön /mavilerle giydir kendini parlat alevini ellerinle yansan da, ışığa aç bakışlarını doyur sonra, ölümle konuşmalarını durdur yarınların vaadi yok ki kimseye bak dinle yokoluşa sürmede kendini nefes eski mağrur gülüşünle bir diklen hele anımsat kendine kırçiçekli günlerini dildaşın dilindir senin ısıtır gecenin soğuğunu alnındaki çizginin birini giderse bile kârdır başıboş dalgalar gibi çarpsan kendinle kendini çekersin kum tanelerini/ çoğalırsın ezberlediğin kendin değilsindir /anlarsın içindeki gürültüyü sustur biliyorsun şaşmaz asla saati er ya da geç gelecektir ölüm! geçmiştekilerin ağırlığı ayaklarındayken yürüyemezsin yaşamakla ölmeyi eşdeğer kılma zamanda herkesin yerine, yeterince kucakladın hüznü görmedin sabahın parlak yüzünü aynanda bir yıl daha bitiyor işte şâd etme geçenleri geçti işte bitmez denilen öleceğini sandığın günler bile geçmedi mi? ömür yolculuğunun bu dönemecinde ne verebilir hayat sana sen neyi çekip alabilirsin hayatın elinden? repliği sonlandığı an oyundaki herkes iner sahneden zamandan hızla boşalıyor saatler songüzdesin/ yaklaşıyor bitişin ayak sesleri hadi bir tutam yeşil koy yüreğine aklında tut ve hiç kaybetme ladesini son nefese değin… Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı,şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |