hangi coğrafyaya adım atsam
yaşanan sensizlik mevsimidir
buharlaşır yüreğim beynime doğru
yokluğunla karşılaşır ve artık
her yağış olmaya hazır bu iklimde
önce çiseler soğutur terimi
sonra sağnak sağnak
yıkar bendini yüreğimin.
sensizliğin bir adım ötesinin
haykırır intihar olduğunu.

çelimsiz bir yalanın kıskacında kaldı koca gerçekler
kimliksiz ve kimsesiz bir et parçası
insaf pazarında kırılgan bakış
çıkıkçı zihniyeti ve bir kara kedi inancı
ütopya ediverdi gerçek hayatımızı
gel, kışlaşmadan baharlar
gel, sürgüne gitmeden yürek turnası
yüklemsiz kaldı hikayemizin son cümlesi
artık virgüller istemiyor lisanımdaki sözcükler
sen diyor
senden özge her şeye küskün
gel nesnesi ol hayatımın
bir buseyle tamamlansın yüklemim.
ellerin değsin artık
isa nefesinden bir can da ben bulmak isterim
gel, üfle ruhundan ruhuma
bir ölü daha dirilsin.