’gül suretli bir gülümseme olup yağıverdin ömrüme
Katıksız sevda terennümüm
Hiç yaşanmamış bir edayla çocuk yürekli aşk masalım.
Açtım kapıyı mazide kanamış her aşkın intikamını almak ahdiyle
Söylenmemiş her sözün aslıydık
Ve biz aşkın yaşanabileceğinin son faslıydık.
Sen ve ben
Yaşadıkça bakışlardan kana kana içmeyi
Sahra’nın çatlak dudakları Nl’le ıslanıyordu,
yeşeriyordu sarı kumlarda kasımpatılar
biz, firavunun tövbesi oluyorduk.

Şairler bu aşkla seninle öğrendi yazmayı turnayı mısralara
Susuz çöl ahularına kurna oldu bu sevda
Gül renkli mevsimler sardı takvimleri…

Derken
Değişti bulutların rengi göğümüzde
Bir sallantı başladı ki mahşer misali
Asumandan döküldü öbek öbek umut yıldızları
Gün maha ışık vermedi
Gün aha kapı açtı her doğuşunda
Bir çocuk öldürdük göğsümüzde
Günaha kapı açtı sözcükler dilimizde.
Kanatları ıslak bir güvercinim artık
Uzak diyarlardan denizleri aşıp gelmiş
Ve yorgunluğun son demini demliyorum ömür denkleminde.

Kim derdi böyle olacağını
Denizin ortasında kürekleri kırık bir kayıkçı kalacağımı
Martılar her ne kadar dolansa da tepem de
Ve gelse de sesi her ne kadar ezgilerin
Uzun soluklu aşk terennümleri değil artık
Ucuz soluklu bir ağıttır işitilen

Sen olmadan her uzvum kangren
Neşter oluyorsun yüreğimi parçalayan
Bir kudsiyete türbedar misali yokluğunda
Elemli yaşlar döküyorum.
Nasıl olduysa tersine aktı sular
Kurudu rahmet damlaları üzerimden
Ağrılaştı kalbim ve sen lav oldun orada
Her gece artık umudun şafağına değil nöbetim
Cenaze namazına duruyorum umudun
Her gece kefensiz gömülüyorum sensizliğe
Terazinin sol kefesi hep ağır geliyor artık sorgularımda
Elem ateşleri kırkı geçince tırnaklarımı dişliyorum
Bu kızıl ateşte bir mavi bakış düşlüyorum
Her köşesinde bir hatıranın ölgün olduğu dağları sırtlıyorum
Külhan beylerini yad edercesine naraya duruyorum
Çocuk gibi ağlayarak.
Züleyha ağlıyor bak
Karıncalar saldırıyoryeniden Nemrut’un kalelerine
Sivri sinekler artık sana düşman
Akrepler zehirliyor kendini kadınları unutup
Baş döküyor buğdaylar ve dal döker ağaç
Yapraktan özge.
Kın kılıca dost değil, bir yanı eksik zülfikarın
Ali’siz söyleniyor artık dost şarkıları.
Birazcık geç kaldın galiba çünkü ben ölüyorum.