AŞKZaman akıp giden bir olguysa Anın içinde kaybolmalıyız biz... Hayatın bütün yorgunlugu yetmez gibi Kollarımda ezilen kalbimle adım adım ileryen bedenlerimiz Teninin kokusu ruhu teslim edercesine uzaklaştım yanından Sol yanıma düşen tesadüflerin sancısında Soluklandığım ilaçların mümtelası kalbim Seni ararcasına nefesimi arıyorum Geride ne bıraktığına aldırmadan gidiyor bazen insan... Hayat o kadar sürprizlere açıkken seni böylesine kaybetmem Aşkı yaşayacak en güzel vakitte bu zamansız veda niye... Bu tarifsiz acıyı yaşamak niye... Son bir öpücükle beni bırakıp gidişin... Seni yaşamak isterken Bu veda niye... En çocuksu halinle son bakış ile... Uykudan uyandım aşık olduğum kalbinle... En sevdiğin tebessümü kondurup yüzüme Anıların tesadüflerine inat uzaklarda olman Güneşin batışında sessizliğin martılara tesliminde Yalnızlığımı varlığına adamam gibi Şimdi sen benden hiç gidemezsin ki... Yunus Özkan |