işte gidiyorum...
işte geldi vaktim...
’işte gidiyorum’ mazi olacak... bir gidişle silinecek mi kederim, silinecek mi melali kalbimin? bilmiyorum ama.... ’su yatağından’ çok uzaklaştı... sensiz sabahları özledim ben, sen siz geceleri, ikindileri... seni özlediğim kadar özledim hem de... hiç gelmeyişinin şerefine bu gece zehir küfürler ettim, zehir damlalar boşalttım gri gözlerimden... ıslandı so yanımın ormanları daha da büyüdü hasret ağaçlarım.... ah rezil rüsva pencere ve manzarası! kapatıyorum bu pencereyi, çok üşüdüm, hastalandı kalbim ölüme en yakın yerinden.... bana seslenmesin kimse! duyduğum seslere kapattım sonrası olmayacak içimde... kendine iyi bak sevgili... hadi git... ben de gitmiş olacağım sen döndüğünde... dedi fatmani son kez.... özlemsiz sabahlara... |