ağzının içine eğildim de dinledim,
nefesin
önce hayat kokuyordu
sonra su,
sonra yalan…
geri çekilip nefesimi tazeledim
tekrar girdim ağzının içine
yine aynı koku...
tekrar geri çekildim
içim kaldırmıyordu.

gözlerine bakıyordum,
"aşk resmi geçidi" oynuyordu,
her seferinde başka biri
hepsinin kucağındaydı başın,
hepsinin cümlesinde
adın geçiyordu
geçerken birinin dizleri titriyordu...
bir diğerinin yüreği...

şarap içiyordum,
şerefine diyecek
şerefim kalmamıştı,
kadehleri boş boş yuvarlıyordum,
galata da köprü altı
demir almış gemileri kaçırıyordu,
kaçıyordu liman liman tadı istanbulun...

denize en yakın balık,
balığa en uzak kıyı...
deniz kızıydım,
gözlerinde karaya vurmuş,
şimdi toprağını seviyordum,
gözlerinin kahverengi toprağını.

yakından uzağa düşürülmek
yakından başkasını yalanlar...


dedi fatmani...