Sadakat kuşağı
Sevgi, şefkat merhamette,
Ben bir ana kucağıyım. Gönül denen ikamette, Gizli baba ocağıyım, Sevenlerin, sevmeyenin, Sövenlerin sövmeyenin, Övenlerin övmeyenin, Eleştiri odağıyım. Şükür dolu ihsanların, Hayvanların, insanların, Bildiğim tüm lisanların, Ağzı, dili, dudağıyım. Hem ağacın gövdesiyken, Hem de onun gölgesiyken, Hem de yasak bölgesiyken, Dallarıyım, budağıyım. İrilerin küçüyen’i, Küçüklerin büyüyeni, Yananların üşüyeni, Üşüyenin sıcağıyım. Şahdamarım, bedenimin, Beni imar edenimin, Nerde, nasıl, nedenimin? Prangalı bukağıyım. Sevinç neşe kederimin, Hayrın şerrin, hederimin, Kısacası kaderimin, Sadakatli kuşağıyım Hiç kimseye olmasam bar, Lakin bunlar; muradı yâr, Yaralıya efendi var, Uşakların uşağıyım. 28.11.2011…Mustafa Yaralı |
Beni imar edenimin,
Nerde, nasıl, nedenimin?
Prangalı bukağıyım.
Hep öyle değilmiyiz Üstadım,
Selâm ve Muhabbetlerimşe...