elvedahakikatle yüzleşen düş aynalarındaki yüz/ göz göz toprak teni gibi pürüz bu sevdadan kalma bir ananedir ki yürek hâlâ yerden fışkıran otlar kadar gürz! biz süzdük sen de süzeceksin gözlerinden o denizi sorma durma vurma/ süz aşk bu. şaşma. kolay değil bu alışıldık bir ahval bu biraz harp/ hem kimisinde labirenttir vicdan kimisinde düz göğün gözleri dolu dudağı kıvrık cildi kara/ yağsa ağarıverecek hayır. yağmaz! onurludur kimi kentlerin göğü köpekleri kadirşinas adamları er kadınları gözü pek çocukları pek gürbüz kiminin kalp diye sol yanında taşıdığıdır çöz çözmüş atmışsın boynumuza bağladığımız al çiçek desenli o eşarp yaz’ı kazınmış gitmiş alnımızdan yemyeşil yazı fark eder mi/ can feda. nasılsa bu son veda... üzeceksen güzümüzü kışımızı da üz biz ezberledik oğul!.. kiminin sevdası böyle üvey olur kimininki öz. JD |
kiminin sevdası böyle üvey olur
kimininki öz. "
Okudum ve sustum Jalem öpülesi ellerine,yüreğine sağlık...günün şiiri...günüm şiiri...tek kelimeyle.