Sevdiğimi öyle ki, hislerimle değil de
Sol yanımda sızım var, sağduyuyla severim.
Ne olursun ya Rabbi, beni yârsiz bırakma!
Birazcık ayrı kalsam, dizlerimi döverim.

Eğer ki sevdiğine, adadıysan o canı
Sevginde kusur etme, canlar, cânını tanı
Dünden beri bu böyle, ey gönlümün sultânı!
Her mekân ve zeminde, bil ki seni överim.

Anarım her mecliste, sevgi ile, hürmetle
İsterim devam etsin, bu aşkımız Sermet’le()
Şefkat ile tararım, okşarım merhametle
O ipeksi saçını, incitmeden ovarım.

Şunu artık biliniz, o benim gönül çatım
İçinde barındığım, hem yalım, hem de yatım
Gözümden kıskandığım, o rahvan, doru atım
Ben ise seyis olup, her şartlarda yâverim.

Bana olan aşkıyla, gece/gündüz eriyen
Yılmadan/usanmadan, dosta doğru yürüyen
Çepeçevre sararak, tehlikeden koruyan
O yâr bana zırh olmuş, aşılmaz bir duvarım…

22/11/’11
Hanifi KARA

() Sermed: Dâimî, sürekli