YETER Kİ ÇAĞIR
Uzaklarda olsak da, bir kez çağır, dene gör
Ben senin feryâdını, hiç duymaz olur muyum? Seni kendimden bile, öyle kıskanırım ki Sana bakan kem gözü, hiç oymaz olur muyum? Sen sirâyet etmişin, dolaşan kanlarıma Yıl değil, mevsim değil, öyle ki “an”larıma İliklerime kadar, bir bir organlarıma Senin o güzelliğin, hiç yaymaz olur muyum? Beni dâvet eyle de, yeter ki sen haber sal Esirgemem o an da, makam, mevki ve de mal Senin zevkin yansısın, yeter ki sen; beğen al Aldığın hırkaları, hiç giymez olur muyum? Öyle met eyledin ki, içim övgünle doldu Tahammülüm kalmadı, işler evginle doldu (*) Hissetmez oldum bir şey, gönlüm sevginle doldu O güzelim aşkına, hiç doymaz olur muyum? Hânesi sessiz/sakin, damında baykuş öter Yârden ayrı yaşamak, derler; “ölümden beter” Gülüm, canım, cananım, senin hatırın yeter Seni ve sevdiğini, hiç saymaz olur muyum…? 13/11/’11 Hanifi KARA (*) Evgin: Acele yapılması gereken (iş). |
saniye uzun tarafından 11/13/2011 11:53:05 PM zamanında düzenlenmiştir.