Sen bir şehri hadımlıyorsun şimdi ebabil bahçesi kadar geniş anılarınla uslanmaz köpekler havlıyor kokuşmuş kelimelere aralık bırakın diyorlar Aralık’ta pencereleri
alfabeler dilin suskun kadınlarıydı sıcak bir nehir gibi aktılar söz odalarına ardıç tamlamasıydı gökyüzüne alfabeler
şiirler yazıyorsun yavru bir kedinin ağzından süt kokusunun bundandır dağılması evlere eros’un bebek düşürdüğü bir aşka kaldırıyorsun tozlarını suç çeşmesinde yıkıyorsun ellerini gerçeğin
ağladığın yerde köze oğul veriyor söz ağladığın yerde bir kızı lehimliyor hayat ne çok insan tanıyorum her şiirin içinde
sen sözcüklerin gösterişsiz terzisi paçalarını kıvırıyorsun uzun yalnızlıkların bir iğne vuruyor beni sustuğum yerde
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Sözcüklerin Gösterişsiz Terzisi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Sözcüklerin Gösterişsiz Terzisi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.