mori kız / çağrıithaf / mori kız’a ne kadar sönük balıkçı fenerleri kıyıda ve ne kadar çat kapı dalgalar sepya rengi kayboldu dilimin kumru kuşları iki kent arasında güneş attı beni kalbinden mori tutuştu gemiler dipsiz bir kuyu uykusu kül öptü göğsümü morca dağları okşayan rüzgâr çürüdü vişne bahçesi saçımın çığlığında kırkikindi yağmuru Mavisi yitik deniz besledi içim Düştüm sisin öte yakasına seninle Çilli begonyalara ağladık Ay tamamladı kendini kapıda Geçip gitti düş balığı güneşi kim söndürdü tenimde mori kırağı gözlü haziran üç vakti gergefleyen yağmur mu yoksa pencere önü cinayetleri gidenler ve kaybolanlar ne çok çocuk ölüyor mori mesele ölmek de değil bir kurşunun ne isteğidir kuşlardan söz düşer büyür cephanelikler gök flu ... çok şarkı söylemeli mori kız denizin kenarında belki de ölmez balıklar Aysu |
Bayramınızı kutlarım.Çok selamlar.