BİR SEN KALSAN
Sen yok isen yanımda, koca dünya dar bana
Sen geçsen de ben geçmem, bir sen kalsan bir de ben. Bu öyle bir çile ki, çektirir ömür boyu Yâd ellere ben uçmam, bir sen kalsan bir de ben. Sürmeli kara göze, hayranım tatlı dile Bir isteğin var ise, çekinme benden dile Sisli dağ başlarında, geziversek el ele Sensiz yaylaya göçmem, bir sen kalsan bir de ben. Belki de zaman zaman, canı cana katmalı Sevdâdan gayrı ne var, hepsin dama atmalı Kullandığın eşyalar, seni hatırlatmalı El elinden su içmem, bir sen kalsan bir de ben. Kimse bilmesin diye, şifresin kotladığım Derdini dert eyleyip, üst üste katladığım Sahibinin dışında, herkese kitlediğim Gönül kapımı açmam, bir sen kalsan bir de ben. İkinci baharımda, tahtıma sen düşmüşsün “Kâl-u belâ”dan beri, ahdime sen düşmüşsün Bir sen, Birsen olarak, bahtıma sen düşmüşsün Senden başkasın seçmem, bir sen kalsan bir de ben… 08/11/’11 Hanifi KARA |