ÇEŞM-İ ŞEHLÂ -VII-
“Canım” dediğin anda, öyle ki ılık ılık
Aşkın kalbime aksa, çeşm-i şehlâ bakışlım. Ne de güzel kokarsın, nerden aldın kokunu? Itır mısın sen yoksa, çeşm-i şehlâ bakışlım? Murada erer miyim, aşkın beni dağlasa? Bentleri yıksa selin, gece, gündüz çağlasa İçindeki o sevdâ, seni bana bağlasa Rûhun rûhuma baksa, çeşm-i şehlâ bakışlım. Sevgin benim içimde, yürekte atan kanda Elimizden ne gelir, her şey sevdâda, canda Neden, niçin sormadan, seni gördüğüm anda? İçimde şimşek çaksa, çeşm-i şehlâ bakışlım. Mekân oldu Yusuf’a, karanlık kuyu dibi Bilsen nasıl özledim, şu gönlümün tabibi Elimizde olmadan, şişte bir kebap gibi Nârın sînemi yaksa, çeşm-i şehlâ bakışlım. İçimdeki o sultan, şu gönlümün hünkârı Murâdıma sen düştün, bana oldun nigâri Esince seher vakti, aşkın o sert rüzgârı İnan ki beni yıksa, çeşm-i şehlâ bakışlım. Terk eylemem ben seni, bir ben kalsan birde sen Her an seninle hem hâl, yanağında olsam ben Allah nasip eylese, birsen kalsan bir de ben Farkın ortaya çıksa, çeşm-i şehlâ bakışlım… 07/11/’11 Hanifi KARA |
Muhteşem güzeldi usta kaleminizden okudugum şiir,,
Selam saygılarımla