öfke mi en hakiki sığınağın? ölümün rengi siyah kefenlettiklerinse beyaz senin kırmızı gözlerinden tütense yalnızca intikam rengi
biz ne zaman böyle hırslandık? biz diyorsam hala, bir bildiğim var sense biz olmaktan gittikçe uzaklaşıyorsun
benim harcım değil nefretle adımı akıllara kazımak sen kinini davana alet ediyorsun
ne zaman ki arınırsan içindeki şeytandan dön de bir bak geride bıraktıklarına
bu dünyanın öteki yüzüne çevir kalbini hangi anaların içini sızlattıysan seni de bir ana yeşertmemiş miydi?
bir damla sudan geldik oysa sense kanla yıkıyorsun benliğini
göbek bağından assam seni çarmıha gersem ne farkım kalır senden? kaç üryan beden büyüksün içindeki ceninden? bir yanın senin de çocuk değil miydi eskiden? geleceğini düşün bu mu nesline bırakmak istediğin?
insanlığımdan utanırım savaşlara alet olanlar için aynı toprakların hasadını topladığım aynı meyvayı yediğim insan yoksa sen değil misin?
katliamın küçüğü olmaz ölüm en sızısından dokunur insana
şimdi barış desem vacip olan budur desem geri getiremem yitirilenleri
sen yine de kulak ver; geç değil biz olmak için yeniden
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
ondokuzekimikibinonbir şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
ondokuzekimikibinonbir şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
ne zaman ki arınırsan içindeki şeytandan dön de bir bak geride bıraktıklarına
bu dünyanın öteki yüzüne çevir kalbini hangi anaların içini sızlattıysan seni de bir ana yeşertmemiş miydi?
Bunları bilebilsek keşke.keşke düşünebilsek her insanın yaşama can borcu olduğunu. Ama yaşamı yüce kılan en önemli değerinse onur olduğunu anlatabilsek birilerine. Onursuz yaşamanın gerçekte yaşamak olmadığını. Ah bir anlatabilsek. Güzeldi şair dost. Düşündürdünüz
bir an girip görebilsem o şehit analarının yüreğini sanırım bir daha iflah olmam bir an gerçek anlamda hissedip, o kor ateşi yanmak bağrın en derinlerinde kaç bin kere ölmek isterdim bilmem / anne yüreği bir başka, bambaşka
ayrıca şiiri okuyup anlamaya çalışmadan içinden farklı anlamlar çıkararak böylesi hassas bir günde hassas bir yüreğin anlatmak istediğini çarpıtarak.. "biz olalım" gibi bir cümleyi, kime ve ne anlamda hitap ettiğini anlamadan, olumsuz bir noktada yoruma katmak ve yakışıksız bir üslup ile imada bulunmak ne kadar etik bir davranış olduğunu, vicdanlara bırakıyorum... lütfen ağzımızdan çıkana dikkat ettiğimiz gibi kalemimizden çıkana da dikkat edelim....
Merhaba güzel insan tebrikler hayat da bu olsa gerek yiten her zamanda ayak izlerimiz jana bulanıyor önce kendimiz kaybettik bu aşkın sokaklarında aynalar bize küstü savaşlar çoğaldıkça azaldı insanlık ah ustam ah en çok da ölen çocuklara yazık aşkla kalın
" göbek bağından assam seni çarmıha gersem ne farkım kalır senden? kaç üryan beden büyüksün içindeki ceninden? bir yanın senin de çocuk değil miydi eskiden? "
Şiirinizi kaleminizi ve yüreginizi kutlarım,,, şiirinizin hikayesi bölümünde , ( bana kana susamamış bir gelcek verebilirmisiniz,,,) sorusuna hiç şüpe etmeden EVET diyorum, yeterki barışı ve kardeşliği sabote edenler savaşı ve şideti kışkırtanlar olsa bile yılmadan usanmadan demokrasi barış ve kardeşlik diyebilirsek evet yarınlarda kazanan bizler oluruz,umudunu yitirme. barış sabır ve emek ister.