Sen Benim Akşamımsın…—sahi hüzünler akşam mı yüreğimize dolardı- …anlamsızca hüzünlendim yine / akşamdı! Ezan sesi eşliğinde yavaş-yavaş mezarları geziyordum… Aradan iki gün geçti; savaştan dönen şehitleri gördüm/ yalan değildi! Onlar her yerdeydi! Nöbetleri hiç bitmiyordu ve akşamdı, uyumuyorlardı… Duvarda mı eski tablolar Cevap ver bana, sadece cevap Sen benim akşamımsın/ bende senin… …haftalarca düşünüyordum; odamdan sersemlemiş bir halde çıktım Eski eşyalar satan dükkândan odama gaz lambası aldım… Sonra düşünmekten vazgeçtim/ kirli perdelerimi çöpe attım, Eskiciden perde alınca hayatın yaşlı pencereden zavallı olduğunu gördüm… Biliyorum! Duvarda eski tablolar Artık konuşmasan da olur. Sen benim akşamım değilsin/ bende senin… …anlamsızca hüzünlenmiştim üstelik akşam da değildi! Ezan sesi eşliğinde mutlu muydum onu da bilmiyordum… Aradan günler geçmişti; yüreğimde bir ordu hizadaydı, nöbetlerindeydi! Onlar hep ordaydı da ya ben neredeydim, kimdeydim… Ya da boş-ver! —sahi akşamlar hüzünle mi yüreğimize dolardı- Emre onbey |
HARİKA YORUM