Evet, ben o eski günlerimdeki rüzgârları özlüyorum
Tenime değdikçe yaşadığımı hissettiğim o fırtınaları…
Korkarak pencerenin ardına gizlendiğim o karanlığı
Belkide kendimden bu kadar kaçmamı sağlayan o aşklara…
(oysaki ben her yalnızlığımda düşerdim pencerelerden)
—bir rüzgâr-ki çalıyor kendimden de beni çok uzaklara…

“kendime yakınlaştıkça hayallerimden de uzaklaşıyorum…”
...........................................................................yeterince yaklaştığında herşeyin tümden hayal olduğunu göreceksin...............ve şaşkınım o halde varım .............varım da...........hangi hayaldeki ben benim,diyeceksin.....................aklını toparlar gibi olduğunda delirmekten korktuğundan şaşkınlığını geri isteyeceksin............................kendinden tabii......................vereceksin................hayretine ramen ölmenin imkansız olduğunu anlayacak,yalvaracaksın..................hiç olmazsa uyuyayım............uyuyacaksın ....uyur uyumaz zaten uykuda olduğunu rüyanda göreceksin..................la havle vela kuvvete illa billahül aliyyül azim; de diyecek bir melek............babanın öldüğü zamanki şeklinde......baban zannedeceksin...........emrini yerine getirip;diyeceksin ........derdemez ..........uzaktan uzağa atılınca................ kendinden...........kendine geleceksin...........ne kadar gaflet o kadar hayatmış,yaşam dediğin...gerçek diye bilinen hayalin ne demek olduğunu bileceksin.

Selamun Aleyküm Kardeşim

Yüreğine sağlık,çok güzel dizeler okudum.

Saygılar...

Belkide kendimden bu kadar kaçmamı sağlayan o aşklara…

Yine harika bir şiir ve yine harika mısralar...
Ellerine ve yüreğine sağlık...

üretmek , bölüşmek ve paylaşmak bizlerle
başarılar arkadaşınıza

Kendimden kaçışıma neden olan sevdiğim
Sen çıkmazken tek yapabildiğimdi bu çaresizce,
Ve asice..
Gülüşlerim dudakların arasında böyle sıkışım ezilmişken
Sensiz gülmek için hayalinden bir buse dilenmekteyim çaresizce..
Ve delice..
Senden o çok uzak sandığın sensiz bir an soluklanmamıştı
Hüzün aksın hep yüreğimden sevgilim
O akşam-ki mehtapta buluşan iki yürek sen ve ben.. ölesiye
Ve öylece..

Hangi mevsim, senden böylesi ağır basar yaşam şartlarıma
Bir neden değilsin hayatımda
Her şeye bedel bir sebep.!
Her çırpınışıma uzanan bir el, bir çare ki senden gayrı istemez tabib..

Hayır sen bende hiç eskimedin sevgilim..
Alabora bir tendi, saçların kıyı rüzgarım
Savruldukça düştüm ellerine, avuçlarının ıssızlığında kalmak ne güzel..
Seni kendinden çok seven bir bir yürek var uzaklarında
Bir sam yeli-ki içimde yokluğunda çıldıran bir fırtınaya dönüşensin..


“kendime yakınlaştıkça hayallerimden de uzaklaşıyorum…”


Oysa ben bin yılda tek bir düşle yaşamayı hedefliyorum..



teşekkürler sevgili emre..ben bu sayfaya asılmayı tercih ediyorum :)

Mevsimler düşüyor, geriye kalan hayallerimden
Bir neden arıyorum/ her şeye bedel bir sebep!
Öylesine serüvenlerin peşinden kandırıldığım,
Biraz “ben” istiyorum, geride kalan çocukluğumdan…
(ayrılıktan öte bir şey bu-tıpkı çocukluğumdaki gibi)
—bir mevsim-ki yaşandıkça terk edildiğimi hissediyorum

İçerik okurken sarıyor okuyanı harika idi kutlarım...
Sevgi ile kalın...

Yüreğinizi kutlarım çok güzel ifade ediyorsunuz duygularınızı...
Albümde Damar şarkı varmı..? Şaka bir yana...
Tekrardan kutlarım...

tavsıyeyı dıkkate alıyorum...sevgıler basarılı saır