...maziler veiçimdeki haykırışa... Sokakların türküsünde yalın bir adres gibi Dolaşıp duruyorum ; sonra yine bilindik işte ! Kaybedilenler bile unutuluyor ve sonra yeni biri Daha ,daha ekleniyor... türküler sessizleşiyor . Eski bir ağacın dalından kopan çıra gibi Yandıkça yanıyorum ; sonu yine bilindik işte ! Geçmişime bakıyorum , gülüyorum ; maziler ve Hatırlamadığım bir sürü anlar da çoğalıyorum... ...hırsızlar dolaşıyor etrafımda her biri koynunda kılıç ile yaşıyor ya keserse , ama kesmez değil mi? Zaten onlarda biliyor ; aslında hiçbir şeyin kesmeyeceğini Tamam !.. belki kılıç paslı kesmiyor da Ya vicdan nerede ? Hiç paslanır mı o !.. ...banka oturuyorum yanımda ihtiyar bir beden , diyor ki : “genç olsam da borcum olsa be evlat !..” ah be dedem...bende : “yaşlansam da borçlarımı anca öderim...” nasıl bir çelişkidir bu , inan anlamıyorum ... ...zaman neyi götürüyor bizden düşlerimizi mi ? gençliğimizi mi ? ya neyi veriyor umutsuzluğuyla beraber anlamıyorum...ben artık bu hayat oyununu oynamıyorum !.. ...maziler inanın hepsi hapisteler... emre onbey |
yanımda ihtiyar bir beden , diyor ki :
“genç olsam da borcum olsa be evlat !..”
ah be dedem...bende :
“yaşlansam da borçlarımı anca öderim...”
nasıl bir çelişkidir bu , inan anlamıyorum ...
...zaman neyi götürüyor bizden
düşlerimizi mi ? gençliğimizi mi ?
ya neyi veriyor umutsuzluğuyla beraber
anlamıyorum...ben artık bu hayat oyununu oynamıyorum !..
...maziler
inanın hepsi hapisteler...
şiir başka başladı başka bitti be gözüm.
önce coştum
devamında hüzünlere boğuldum
mazime döndüm.
yetmiş maaş tuttarındaki borcumu sekiz nüfusa bakararak ödemem gerektiği zamana gittim.
umutsuzluk nedir bana sor.duanın ne işe yaradığını da.
o sekiz nüfusun rızkı geldi. borç ödendi.açılmaz kapılar açıldı..
sadece samimi ol.
yaratan seni duyar iste de vereyim diye bekler.
iste .ondan iste.
kula kul olma,dürüstlükten taviz verme.
çalışmaktan düşünmekten vazgeçme.
bir de ölümü isteme.
allah kerimdir.