İki mevsim arası bir ruh…Karmakarışık bir ruh halindeyim Bir baharı bir kışı yaşıyor ruhum Son bahara varıyor hislerim Ve yaprak misali son yeşilliğini yaşıyor bedenim Son bahar yağmuru oluyor göz yaşlarım Ve solup güneşe küsüyor ten rengim Kat kat giyiliyor dertlerim Biraz daha hüzün oluyor havada Hayalet şehirlere özeniyor sokaklar Ve kimsesizler benim hüznümle yaşa boğuluyor Kapkara bulutlar karamsarlığın sancaktarlığını yapıyor Sonbahar da şehadete varıyorum Özlem içinde özlediğine kavuşan er gibi !!! Ve her gün biraz daha soğuyorum her şeyden Kışa varıyor hislerim….. Tüm duygularımın üstünü buz kaplıyor Donuyor kalbim buzulların altında Ve kardan adam gibi şehrin orta yerinde Duruyorum her şeyden habersiz… Zirvelere varıyorum ilk önce Çığ olup en dibe yuvarlanıyorum… Üşüyorum günden güne Ve korkuyorum sıcaklığımı kaybetmekten Rengim ölüm rengini çoktan aldı Kefenim oluyor yağan kar Kardelenlere özenen aptal papatya gibi Çıkıyorum karların üstüne Ve hiiçç olduğumu unutarak Donuyorum güneşe kavuşamadan…. Oğuz Ertürk 29/09/11 |