Ne güzeldi bahaneler

Hazır cevap gibi çıkardı karışımıza

Zamansız,ayarsız…

Gitmenin de bir bahanesi vardı

Kalmanın bir sebebi yoktu halbuki

Sebepler yorgun bedenlerde devre dışı

Günahlarında bahanesi çok

Sevapların sebeplerine inat

Hali hazırda duruyor işte kılıf

Sen minareyi çalmaya bak

Adice sırıtan bir maske gibi

Can sıkıcı ve inatçı

Pişkinlikle pişen hayatların prangasıydı belki de

Alev gibi yürekleri kor’a çeviren su…

Belki yüreklerimiz saman aleviydi

Yada bahanelelerimiz son derece tatmin edici

Şeytanın bir fısıldanışımıydı

Zekiyi oynayan aptalların senaryosu mu yoksa

Gerçi yaşanmaz onlarsız

Olmasaydı bahaneler susar mıydı vicdanlar

Sığınak mıydı o deve kuşlarına..

Yerin altında bir kafa büyüklüğünde sığınak…

Utangaçlık mıydı söylerken yüz kızartan

Yoksa inandırıcılığını yitirmek miydi…

Bizi bize küstüren birkaç paçavramı

Hayat imtihanının en ağır notuydu o

Arkasında durulan en adi söz

Güveni sarsan güvensizliğin baltası

Gövdesine vuruyor güvenin…

Ve bahaneler gitmeye niyetli her şeyi koparıyor benden…



Oğuz Ertürk 23/09/11