Ana rahmine düştüğünde başlamıştı kaderi
Doğum iki seçenek ya yaşam ya ölüm
Ve doğdu “Neşe kaynağı” denen varlık
İnsan mıydı suçlu yoksa insan dışımıydı fıtratlar
Neşesi kaçmış kaynakların
Kaynağında güzel halbuki her şey
Neşenin kaynağı kurudu depoları hazırlasanız ne olur …
Çocuktu evet her şeyi yaşayan ,farkında olmayan
Savaşın emzikli şehidiydi belki de
Çocuktu o gaddar kralın batıya sürdüğü mülteciydi
Batının korsan gemiyle gelen organıydı
Aile içi neşe kaynağı yada aile şiddetinin travmasıydı
Çocuktu o iki deste mendildi oyuncağı
Yada simit tablasıydı direksiyonu
Büyüklerin savaşlarında yok olan hayatlardı onlar
Yada obezite yarışına sokulan biçarelerdi
Boş zihinlere argo kelimeler kazındı
Beyazlık siyaha esir düştü
Çocuktu o ülkenin geleceği , umudu
Zehir tacirlerinin kobay faresi
Yalnızlığın ortasına itilen çocuktu o
Batağın içinde çırpınan çocuktu o
Çıkarcıların rantıydı değil mi ?
Kirli ellerin namlusuydu o
Çocuktu o sevgiyi isteyen o’na aşık
Nefret enjeksiyonu vurulan
Bir tıp ayıbıydı belki de
Hayatın gölgesinde menekşe olmaya zorlanan
Çocuktu o…

Oğuz ERTÜRK 13/07/11