RUHSUZ ZAMANLARŞiirin hikayesini görmek için tıklayın eskiden yeterdim kendime artardım bile şimdi ne yapsam nafile! ... ve ...kim demiş ’can eskimez’ diye bu can tedirgin tende can da eskimiş ben de... bedri rahmi Eyüboğlu /kolundan geceye aşılandı gün tüm vücuduna dağılacak zehri birazdan kar küremeye başladı bile dışarıdaki bahar dünya gözünde değil günün!/ canına yandığım yaşam/ak hep kuru sıkı sevinçlerin terennümün zehir zıkkım hep böyle mi gideceksin, görünmeyen çizginle? sükûtun deneme tahtası vücudum bir ben miyim ki günahkâr ? saklanıyorsun ve kesmiyorsun zemherini benden… titrek ellerimle tutamam bedenimi kaldıramam sıfıraltı soğuklarında kar,tipi, boran göremem bu nasıl iş nasıl? tek gördüğüm, gri arka bahçelerin göçertilemiyor hüzzam yağdıran çardak mecram kuşatıldı bükülemiyor belânın çelik bileği hep baş aşağıyım sığ denizinde çekip almıyorsun yüreğimi “korkma küçüğüm” diyecek tesellilerinle Annem de yok üstelik… ne düşüyorum ne de sarılabiliyorum hayatın yamacına tahammül kalmadı kalp ağrılarıma eskidim, eksildim çokça… yas(ş)lı şarkılarındaki bir küçük umuduna neler vermezdim neler ebem kuşağındaki tütsüyle ne olur zamanıma bir ruh üfle Tanrım! Hâdiye Kaptan c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir. |
Annem de yok üstelik…
evet yok belki annemiz ama ,biz anneyiz.
korktuklarında kol kanat olacak evlatlarına.
eskime ,eksilme şansımız yok.
derim ben ,diyorumda
çok güzel dizeler .itirazım bir kaç satırına.
sevgimle hadiye hanım