artık bıktığımı itiraf etmek adına
ümitli bile değil şiirler
hepsi aşktan yana çok iyimser
hepsi hayattan yana çok seferber

efendim;
tabi ki buna da hürmetler...




kaldırımlarda çıplak ayaklarıyla karıncalar
yine mi kış geliyor diye hepsi isyankar
fazla aldırış etmemem lazım
şimdilik şehrin tüm lağımları müsait
ağlamalarım için daha birkaç saat var


uzun bir mutfak bıçağıyla gezmek de zor
cani zannetmemeleri için yeminler bir teferruat
ve de kafamla kırdığım tüm maketler
ofsayt olmak için müsait zannedilen yerde
biraz anlamsız kalsa da
biraz da kazanımsız, mesela
oradan geçtiğini gördüm
çok hayal gördüğümü söyledi soldan soldan gelenler
içimdeydi, tabi ki üzüldüm


çürük peştemallerinde çuval geçirdim
sınırında sarı çizmeli hasret ana
belki de tarladan geliyor, olması büyük ihtimal
çamurlu çamurlu paçaları
mademki son verdik diye
seslendiğim derinlik de kızıştı
yeni bir transfer lazım diye sapsarı kaşları


dimağıma her akşam çiğ düşüyor diye korkuyorsam
elbette anlamlı bir sebebi var
öyle curcuna edilesi olmasına rızam yok
ama elbet bir ateş var hiç sönmeyen
resimlere baktığımda birkaç asır öncesinden
dualarımın ölümle son röportajının yankısında
bir selam daha yok sana sevgi derlemelerinde
kuşların bile uçtuğunu gördüğüm halde
hala yutkunmalarım için sebeb arıyorken masal anne


aslında bu ihtirasları unutmam için geceler çok uzun hala
yapayalnız kalmaların manalı bir sıcaklığı bile var
yakınmış ritimlerde
şiirler var çuval çuval
sonra öyküler
hayaller
bir ara çok sıkıcı gibi gelse de
mektuplar
elleri toprağı hatırlatan yaşlılar
bir o kadar da hayat dolu çocuklar
her sabah uyandığımda alıştığım güdümlü bombalar
ölmeye alışık ırklar
kavgalar
davalar
ve belki de en çok bana sahip çıkan
arı sütünde ilhamları barındıran
tek tek isimlerini, yüzlerini bildiğim kadın gibi sokaklar
onlar...


konuk seyirciler gibi insan barındıran ülkelerde
yaşıyorsam korkularımın rüzgarlarında
bir k/asım daha gelir mi diye
ağır ağır çekiyorum son nefesinde şehrin gülümseyen halini


beni çekmeleri hiçbir fotoğrafçıya gitmem gerektiğini
narkozlarında kabuskar
ve de modası geçmiş şarkılar ne de güzel anlatıyor/lar


bir mızıkanın uzun halli acısını barındıran
dört köşeli dünyada yaşarken
barışın şarkısını söyleyebilir mi acep o makyajli muhabirler?
her akşam anahaber bültenlerinde

...