tren
nereye gittiğini bilmiyordu.
içi sıkkın hazırlandı. nesi varsa aldı geçmişten, şu andan, kafasının içine tıktı, bavulunu tıkıştırır gibi... nereye gittiğini bilmiyordu. sadece vaktinden önce, tren kalkmadan, istasyonda olmalıydı.... bineceği tren hep aynı duraklardan geçecekti nasılsa. endişelenmesine gerek yoktu. arka kompartmanları geçti, geçmişini geride bırakır gibi. oturduğu kompartmanda yalnızdı.. öndekiler ise tanımadıklarıyla doluydu. yabancı kalmamak için yalnız kaldı.. geçmişini ve geleceğini barıştıramadı... ne arkasına baktı.. ne önüne.. öylece kaldı. tren kalktı. |
kutladım saygı ile