Çeliği kırık sardunya baladı.Ayağının altındaki külden. Başı Göğe değen o konuşkan O vesikalı ankadan. Öyle çektim ki ben Bir susa bilseniz neler verirdim. Bilemezsiniz Artık o çeliği kırık sardunya hariç. Hiç ama Hiçbir insanın eklem yerine dokunamaz ellerim Yutkunup. Görkemli acılar karşısında. Kendini Kavrayış matkabıyla delemez beynim Nicedir. Ne zaman bir bağbozumu denize açılsa Bir kıyı buna mutlaka küsüyor Bu boncuk oyununda. Maviler yana taranıp Ağırdan alan mutluluklar. Neredeyse Oradan gelmez oluyor Bu olanlar. Ve olacak olanlar karşısında İnsan ise. Harcını biliyor Fakat genede güncel ıstıraplar ilgisini çekiyor Çünki aklın gidişinden önce melekler Ve masumiyet. Bir genelevde inim inim inliyor Biri çıkıp. Sen bunları demesen de biri der nasılsa Diyor. Şalterleri kalkan şehirlerin uykusunu Aşkla açan. Dizlere ve dizelere ah ile dokunmayan Şiirler yazar birileri. Sen. Yatalak ağzıyla esneyen Canavarlar büyüt evladım. Bana İşte bunları bez palyaçonun anüskasında Lavantalı tütsüler yakan bir kahin tembihliyor Göğüsleri sarkık kadınlar kabir azabı çekmeyecek Derken çok yorgun olan bir kahin Derken. Derdini kimseye açamayan Dünyaya dudağıyla yaslı. Yaslı Ve yanılmış sardunya biraz daha kırılıyor Göz göre göre. Günden güne 592bin11İst |
Ömer Danişmend tarafından 8/29/2012 8:31:17 PM zamanında düzenlenmiştir.