Gargi’ye...


...

Sen gittiğin zaman
Öfkeli rüzgârlarına tanık olurum bu şehrin
Sokak levhaları uçuşan mahalleler
Evler görürüm kapılarını hırsla çarpan
Adressizliğim uçuklar dudağımda
Dökülür yırtık ceplerimden
Çocukça titreyişler





/Sen yoksan
Leş gibi alkol kokar bu şehir
Gettolardan çığlıkları yükselir ayyaş kadınların
Kukuletalı masalları oynar, duvarlarda aptal siluetler
Psikopat palyaçoların mezar taşlarına takılır ayaklarım/






İçinden bir ?ok geçmeyen bu hayatın ana arterinden
Bir el işaretine bakar otostop çekmek aşkın uçurum kenarına
Bilirim orada en çok ölümsüzlük çiçekleri vardır
Kayıp şehirlerine ağlayan yüreğimin kimsesiz misafirleri
Ve sarışın şiirleri(m)dir
Ki onlar; mum ışığında yitik kentler bulur.





Sana dön deme yasağındayken
Dudaklarıma vurduğun sus mührü
Tedavül artığı hükümsüz bir anı şimdi
Beni sağ bileğimden vur
Elim yüreğimin hakimiyetinden kurtulmalı ki
Satır araları gözlerin mola yerim olmasın
Yazmayayım seni






Sen gittiğin zaman
Geceye çoğalır müzik kutumdaki balerin
"Penceremin altında vivaldi
Başlar acının valsi"
Süpürmek ister namussuz bir lodos
Zulamdaki ümitleri





Su topladı bulutların gözleri
Hadi *Gargamel bir sihir yap d u b l e olsun
Yağmurlar ç/ağlasın
Kadehleri dolsun dipsiz kahır kuyularının
Adamakıllı ıslanalım
Sonra bir kontra mevsimi bulsun,
K a y b o l d u k biz...



de_soulmate