Gözyaşının RengiSoluğu kesilmiş meyin buruk tadı değmişken dudaklara Gün değmemiş saliselerde, Ok olur çekilen soluk ciğerlere Kan damlar köklerime… Yüz sürse de toprağına defalarca hain, Yolcu olan beden değildir Sesi vurur defalarca balyozla beyinlere… Direngen ruhunun başkaldırısı Bütün mecazları çekse de üzerine, Bozar sukutunu kadın! Yılların vurduğu yaftayı Söküp atarken üzerinden… Yel dokunmuş mevsimlerde Sürüklenir zamana vurup giden suretler. El yordamıyla bulunmaz geçitler, Kuzeyi gösterse de tüm pusulalar… Hep yeşil olsa da çam yaprağı Rast gele uzatılan ellere batar, Yanaklardan süzülen Her gözyaşı Kendi göz renginde akar… Canan Korkmaz |