Hevî'ye Esrik Serzenişler
Fikrime rol biçtikçe kimliğim
Sükûtuna ikametim alnımdaki çizginin Munzurun zirvesinde ötüyor pepuk kuşu Mavisi dökülüyor gökyüzünün kanatlarına Lori lori esiyor rüzgâr Gözyaşı dökülürken kuş bakışından Taşlıklar tuz buz toprağa dönüşüyor Acısıyla salınıyor, Bıçak depreminde ol kara toprak… ________________________________________________ Yağmur yağıyor hevî Gözüm başım üstüne Güz hüznü aykırılığında telaş Taşır mı bu ağırlığı pabuçlarım Ölçüsüz bir kambur ağırlığınca kırgınlıklar varken sırtımda Ve bir o kadar silik bir noktayken yaşam göz ucumda … Yüreğimin döl tutan yarasından Salkım saçak çocuk halleri Kefaretini ödüyor şakaklarım Kaçıncı efkarı söndürecek bilinmez Ağrının o dayanılmaz eşiğinde titreyen söz yaşları… Ah hevî, Yılların vebalini taşıyan omuzlarım Ayinlerini dinliyor anıların Nefessiz bir şiir dibinde durakalırken adımlarım Yüreğim avucumun içinde sızlanıyor Yaralarımı öpüyorum ha bire… Şafağından kırıp zamanı Yağmalanmış hayallerimi atıyorum kuyuya Pepuk kuşlarından dinliyorum lori lori feryatlar Z/arif cümleler bölüyorum zamanın ayracına Lehçesi bozuk yanılgılar ezberliyorum Yaşamın bir halkasıymışım yeni öğreniyorum… Vakit dar hevî Çarptıkça yüzüme likitten karanlıklar Gözlerim yanıyor Başım çatlıyor Secdesi gamzelerime uzanan yaşların Şiir yakanlarında Salkım söğüt salınırken kalemim... Vakit geldi Hevî Hadi sokul alfabe siyahına Cümleler sür şivesi bozuk paragraf başlarına Nabzında hıçkıran c/anın taşmadan satır dışına Virgülleri tevkif et ünlemin diyarına Ünlesin dirilişin gölgeni al önüne Kefen biçmeyi bırak devrik hayallerine Bir jilet tazesi kesik at dünlere Ya da, Mührünü sök suskunun omurundan… Ah hevî Mahlasın sür başıma Mah’ın düşsün alnıma/Nar-ı Beyza Mısrada duvak olurum sana... Hevî:Umut |