VUSLAT
Gözlerinin sihrinde mahpus kaldı yüreğim,
Bir girdap mı ne çırpındıkça batarım. Çile ateşlerinde küllenirken bedenim Közün kızıllığında gözlerini ararım. Dalıyor saçlarından aleme solgun hazan, Baharlardan yükselir acı, ağlayış sesi. Sine-i tabiata yalnız kalmayı yazan Elbet bir gün sunacak bir kavuşma busesi. Handeler bulunacak ıslak dudaklarımda, İşte,o an değişir akışı ömrümüzün. Hicranlar can verirken kendi karanlığında, Mükafatı vuslattır dertli sürgünümüzün. |
hülya hicran tarafından 8/1/2011 3:59:00 AM zamanında düzenlenmiştir.