KarabasanŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Şubat 2011 isyanı..
bu gece çengele astım kalbimi
dişlerimle tuttum dolunayı tek tanık utandı hırçınlığımdan duyuldu bıkkınlığım gökyüzü benimle çığlık atıyor yumuyor gözlerini masumluğum bu isyankâr geceyi besleyen ellerimde yarım şişe inançsızlık yüreğimde cehennem var en yakın Tanrı nerede teslim olmak istiyorum bağışlasın beni ağlayamıyorum fısıldadım rüzgârlara nefesimi yorulduğumu söyledim yüreğimden sarkan şiirlerden bir daha gitmeyeceğim gözcülük ettiğim mısralara borcum yok düşlere dilimdeki suskun aşık atsın kendini pencereden ’ney’ için döner durur içim inmiyor ki derinlere şiire bürünmekle görünür olamıyorum önce fışkıran sonra taşan tüm çıplak şiirlerimle seviştim işittim pembe yunusların şarkılarını artık deniz kabuklarımı kaybettim dalgaların sesini duyamıyorum kimliksiz eller saçıyor beni sokaklara bir taraf karanlık bir taraf boşluk daha öncesi hiçlik nerede gizemli gerçek dağılıyorum yeryüzüne arıyorum, arıyorum bulamıyorum aramak, arınmak ah o ulaşılmaz şehvet ruhumun örtüsünü çek artık sonsuzluğu istiyorum |
kimliksiz eller saçıyor beni sokaklara
bir taraf karanlık
bir taraf boşluk
daha öncesi hiçlik
her taraf bir tarafta buluştuğunda
hiçliğin hükmü, titrek bir kuş kanadında çırpınır...
farklı seslenişti / baştan sona kadar özgündü
çokça beğenim ile
tebriklerimi bırakıyorum...saygımla