Anlatamıyorum
1
sessiz harfler sabahladığında uyumuyordu serseri yenilgim hiçlendirdiğim anlam etimi ele geçiriyor TANRININ BİTMİŞ ESERİ gibi oturuyordum yağmur şehri ıslatırken kahkahalı sesler çıkarıyordu dışarı çıkıp ismimi yıkamayı düşündüm fakat zevk alıyordum tükenmekten ben bana ’iyi davranmak’ istemiyordum hayatın çekilip çekilmezliği ile değildi sorunum kafamın içi ve sizin kafanızın içindekiler geçmiş karşıma beni izliyorlardı anlatabiliyor muyum sevgili karanlığımı ben ve siz beraber yaratmıştık bambaşka bir dille ’gözlerim’ dedim gözlerinize bakarak dünyadan kurtulamıyor 2 beni bir falezin başında bulursanız bir kitabın iki sayfası arasında bir yerden gelmişimdir kanatlanacak olan bedenim değil zihnimdir anlatabiliyor muyum her şey yolunda az evvel yaramla barıştım ben hep barışırım geleceği dünden öldürenlerden kaçamayacağımı anladığım an hiçlendim hiçlendiğim için barışırım barıştığım için dokunulmazlığım başımı okşar şımartırım kendimi ciddiyetten uzaklaşırım demem o ki her yiğidin yoğurt yiğişi farklıdır anlatabiliyor muyum yalnızlığın kutsallığını 3 şiirin sonuna iki saat kala güneş doğdu Tanrı dünyaya aşkı getirmemişti hala çamların hışırtısını dinliyordu gökyüzü akıl almaz acıların akıl almaz ölümlerin unutulmaz ihanetlerin tarih zemherisi bizi hiçlendirecek her şey yaşamaya devam edecekti doğumu ve ölümü düğünü ve cenazeyi ara vermeden bahçemize dikecekti bahçevanımız sıcak ve soğuk keder ve neşe az sonra bizimleydi 4 olmasını istediğim ruhumun dinginliğiydi tatlı su gölünde susamışlık nasıl bir cehenemdi Allahım anlatabiliyor muyum heplik ve hiçlik yükümü 5 doğrudur..Çelişkiler mahkum olduğumuz dünyanın mahrum bulunduğumuz anlamlardan oluşur 6 sonra heybetim tunçtan bir heykel gibi yürüdü güne doğru ben böyle yaşar giderim bak gözlerime muamman gülüşümde benim ki sende.. anlatabiliyor muyum |
Pratikte de güne doğru yürüdüğünüz anlaşılıyor.
Tebrik ederim bu enerjiyi, bu kudreti.