YOKUŞ
Bakışların görülmemiş bir tufan,
Seller coşturur, yağmurlar sağnak... İçime ölümden tohumlar saçan Yelleri estirir ki Yasaklanır yaşamak. En mavi sularda bulubur saflık, Yaz yağmurları gözlerinde gömülü, İçimde birikir ölümsü bir yalnızlık, Hazanla karşılaşır her kelebein ömrü. Sevda yüklenmiş bütün bulutlar, Hançer gibi deler toprağın göğsü, Döküldükçe biter bütün umutlar Gözünden gönlüme akınca o sonsuz döngü. İşlenmiş benek benek bir al yazmada yolları gözleyen bir kızın duyguları. Siyah renk, gecelerdir yüreğe dert çizmede, Beyazlarsa anlatır alaca şafakları. Resimler, geceleri düşmez ellerden, İlahi duyguları şeytansı koyuluk bezer. yaprak gibi sallanırken hazan yelinde İçimde alevden bakışın gezer. Eskimiş bir yelkenle ummana çıkış Ve nağmeler olur yürekten söze, Gezdiğim bir İlahi yokuş, Yokuş ki baştan sona bürünmüş köze. Aşk, eskimiş bir yelkenle ummana çıkış. |
Ve nağmeler olur yürekten söze,
Gezdiğim bir İlahi yokuş,
Yokuş ki baştan sona bürünmüş köze.
Aşk, eskimiş bir yelkenle ummana çıkış.
güzel anlatımdı güzel dizeler
saygılar benden