Korkak cesaretli adamKorkunun gölgesine sığınmış naralar atıyorum Ve dikleniyorum olup olmadık her şeye Aslında korkum diz kapaklarımda yankılanıyor Ben cesaret maskesini kullanmaya çalışıyorum Donkişot cesareti değil… Kedinin kuyruğunu kaptırma meselesi bu Korkuyorum ve kaçıyorum alabildiğine Sonunda sıkıştırıyor beni hayat Ve ben korku çaresizlik karışımıyla saldırıyorum Biliyorum bu benim sonum Sonumun da kötü bitmesi olacak Ve bir söz daha tez hükmünü giyiyor “korkunun ecele faydası yok” Korku bu evet bıkmışlığın dışa yansıması Yine kaybetmekten korkmak Kaybettiklerinin koleksiyonunu yapmaktan bıkmak Eski filmlerdeki sarhoş kahramanlar gibiyim Görmemek için olan biteni Görüyorum satırların dibini… Halsizlik karabasan kılığında üzerime çullanmış Ve çaresizlik prangaları vurulmuş ayaklarıma Gölgelere kaçıyorum görünmekten korktuğumdan Sonra gece dolaşıyorum meydanlarda Ayın gölgesi huzur veriyor… Hüsrana çıkar mı yine her kapılarım Ya yollar dikenle donatıldıysa yine Korkuyorum işte yeniden başlayıp Yine kaybetmekten korkuyorum işte Mülteci gibiyim cesarette Sığınmak isteyip derin sularda boğulan O umutsuz adamlar gibiyim Ve umudum derin duygulara doğru yol alıyor… Haydi korkak cesaretli adam gel kendine Kaybetmenin yükü ağır olsada unutma cesarettir senin il’in… Oğuz ERTÜRK 24TEMMUZ11… |