GEL
Hadi siyah saçlarını ver rüzgârlara
Kokunu ver, Getirsin seni bana… Gözlerinin rengiyle, beyaz teninle düşlerime gir Kurtarsın beni en zifiri karanlıklardan Avuçlarıma eskisi gibi senin sıcaklığını bırak Taş kalbime umutlar yükle Hatırla… Yarı Yolda sabaha geç kalmışlığımızı Kar boranda üşüdüğümüz günleri Âleme inat kimsenin bilmediği sevgiyi Kayalıkların bile anlayamadığı sahilleri Hatırla pişmansız geçen o sevişmeleri İhanetin aramızdan geçmeye bile korktuğu senli geceleri Hatırla… İyi gecelere iliştirdiğin O nedensiz elvedayı O gidişin yok mu gidişin… Anlamsızlıkların geceyle hesaplaşması gibiydi… O gidişinle beraber Sevdalı yüreğime intiharlar yükledin Ben seni… Korkusunu yaşadığım ölümün, Kıyısından geçerken sevmiştim Oysa sen o kıyıyı uçurum yapıp beni attın Senin beni bir daha atacağını bilsem… Yinede sen gel Ben sadece Beklemenin ölüm olduğunu bildiğim için… Gel Mehmet Emin Karademir |