YALNIZLIĞIN YANSIMASI
uzunca bir nefes çekti derinden
bir an duraksadı bakışları titrek elleriyle işaret etti duvardaki çerçeveye zulasında saklı bir düşteydi hep aklı oysa kimse bilmiyordu uçurumlarını tezgah üstü masallardı dinlediklerimiz çevirdi başını sus... dedi içindeki yalnızlığa bir içimlik yaşamı kalmıştı izmarit yanığında yavaşça kaldırdı gözlerini kirpiklerinin arasına sıkışmış bir isyan vardı anlatmadı ,anlatamadı... ben... dedi ağlamaklı ben onu....dedi sustu tekrar, gözler ağır kanamalı cebinden bir şey çıkardı bir fotoğraf uzattı çerçeveye doğru al dedi ...koy onu içine kimse görmesin çevir duvara doğru dedi resmi aldım elime bak ...dedi bak anla ....dedi bir resme baktım bir de ona: oysa karşımda duran kırık bir ayna........ AYŞE IŞIK UYANIK ontemmuz2011 |
tebrikler
dilerim yaşadığın şehir ve adım atığın her yer neşe ve huzur dolar
selam dua ve saygılarımla
a.e.o